Piranha bijt allerhardst

Dat piranha's roofdieren zijn met gevaarlijk scherpe tanden dat weet iedereen, maar wist u dat de zwarte piranha het allerhardst bijt!

De piranha behoort tot de familie van de karperzalmen. Het is een zoetwatervis en hij komt voor in de rivieren van de Zuid Amerikaanse jungle. Hij is in vrijwel ieder land in Zuid-Amerika te vinden. In de natuur vallen grote scholen piranha's ieder dier dat op hun weg komt aan en verslinden het binnen een paar minuten. Het skelet is alles wat er overblijft.

Ondanks het feit dat piranha's de reputatie hebben bloeddorstige, meedogenloze moordenaars te zijn, zijn het vrij populaire huisdieren. In het aquarium is het eerder een schuwe vis die niet houdt van een sterke belichting en ook niet graag zwemt in een drukke omgeving. Ze hebben veel zwemruimte nodig. Bij volwassen vissen moet minimaal 80-100 liter per vis als vuistregel worden aangehouden, met een minimum aquariumformaat van 150 centimeter lang en 50-60cm. diep en hoog. Bij scholen van 6 vissen of meer is 30cm. aquarium-lengte per vis een goede norm. Ruimtegebrek uit zich bij deze vissen in pestgedrag naar soortgenoten.

Piranha's van het geslacht Pygocentrus leven in groepen en dienen met minimum 5 exemplaren in een aquarium te worden gehouden. In een klein groepje zal de vis schuwer blijven. Ze houden van goede schuilplaatsen en een half duister aquarium. De piranha is een omnivoor, hij eet eigenlijk alles wat hij kan vinden, zoals naast vissen ook slakken, insecten, fruit en waterplanten. Een gezonde piranha kan rond de 20-25 jaar worden.

De zwarte piranha bijt het hardst van alle dieren ter wereld. Niemand in het rijk der dieren heeft ooit harder gebeten dan de zwarte piranha. De piranha heeft zijn harde beet te danken aan buitengewoon grote kaakspieren en een bijzonder kaakmechanisme. De zwarte piranha heeft een bijtkracht die overeenkomt met liefst 30 keer zijn eigen gewicht.

Het nut van slakken in aquarium

Slakken in aquarium worden al snel als slakkenprobleem aangezien. Slakken zijn ook nuttig en kunnen je helpen de aquariumtank schoon te houden.

De meeste slakken komen zonder dat de aquariaan er iets heeft voor moeten doen in zijn aquarium terecht. Meestal door slakkeneitjes aan nieuwe planten of via levendvoer.

Zolang het aantal binnen de perken blijft is het geen probleem en kunnen ze zeer nuttig werk verrichten.

Slakken in aquarium worden snel aangezien als probleem. Er zijn liefhebbers die snel in paniek raken bij het zien van een tiental slakken. Slakken in aquarium kunnen toch zeer nuttig zijn. Het zijn opruimers die afval, afgestorven plantendelen en algen opruimen. Aan aquariumslakken kan je ook goed zien of de waterkwaliteit inöorde is. Een aquariumslak is beweeglijk als de waterkwaliteit goed is.

De populatie van slakken moet je wel klein zien te houden. Overbevolking van hen moet worden voorkomen, want anders raakt hun voedsel op en beginnen ze aan planten te zitten. Wanneer er teveel slakken komen kan je deze het best biologisch bestrijden, door bijvoorbeeld een slakkenval of met de hand verwijderen. Vermijd chemische middelen zoveel mogelijk, het verdelgd niet alleen slakken! Met chemische middelen verstoor je ook het natuurlijke / biologisch evenwicht in de aquariumtank. Aquariumplanten kunnen daar slecht tegen. Er zal stilstand in plantengroei ontstaan. Planten hebben maanden nodig om te herstellen. Slakken die door chemische middelen doodgaan, zullen het water belasten.

Het is beter om met de hand of slakkenval ze te verwijderen. Er zijn ook slaketende vissen, maar die zijn af te raden omdat de meeste niet goed samen gaan bij andere vissoorten. De Anatome Helena is een slakkeneter. Deze slaketende slak kan ingezet worden om de slakkenpopulatie klein te houden. Anatome Helena kan de slakken populatie vrij snel terugdringen. De slakkeneter lust puntslakken en torenslakken. Wat ook goed helpt is om ze tijdens waterververen te verwijderen. Alvorens de aquariumverlichting aan gaat moet je dan het waterverversen. Veel slakken zitten aan de ruit als het donker is. Tijdens waterverversen kan je de aquariumslakken aan de ruit met slang aanzuigen. Hiermee zal je doeltreffend de populatie van de slakken verminderen.

Guppies nog aantrekkelijker

Guppies maken zich nog aantrekkelijker, blijkt uit onderzoek. Als het aankomt op paring, koesteren guppies hun lelijke vrienden.

Onderzoekster Clelia Gasparini van de Italiaanse universiteit van Padua heeft ontdekt dat guppies zich graag omringen met lelijke vrienden. Als het guppy vergezeld is met mannelijke soortgenoten die lelijker zijn dan hem, lijkt hij zelf knapper. Op deze manier kan het guppy zijn aantrekkelijkheid vergroten.

Aan linkerkant van aquarium werd een vrouwlijk guppy geplaatst met aan haar zijde twee mooi gekleurde mannetjes. Aan de andere kant van aquarium werd een ander vrouwtje geplaatst, maar deze werd omringd met twee lelijke mannetjes. Nadat alle guppies in positie waren werd in het midden van aquarium een mannetje vrijgelaten. In 62% van de gevallen koos het mannetje voor het vrouwtje omringd met lelijke mannetjes. Hoe lelijker de gup, hoe minder er gekozen werd voor de kleurrijke kant.

Zoetwaterroggen in aquarium

Zoetwaterroggen (Potamotrygonidae) in aquarium houden. De rog is beslist geen beginnersvis.

Roggen behoren tot de familie van de haaien. Het beendergestel van de rog bestaat uit kraakbeen. Het zijn bijzondere vissen die niet zomaar in aquarium gehouden kunnen worden. Het zoetwateraquarium moet voor de rog goed afgestemd worden.

Ze zijn gevoelig voor waterveranderingen. Een groot aquarium van minimaal 350 liter, liefst groter en filter met overcapaciteit is nodig. Het zijn platte bodemvissen die 95% van de tijd op de bodem leven. Vooral bodemoppervlak moet voldoende ruimte bieden. Roggen houden van veel stroming en zijn meesters in watervervuilen. Roggen eten veel en vervuilen daardoor het water en leefomgeving. Een krachtig filter en voldoende waterverversen is nodig om waterwaardes goed te houden. De temperatuur ligt tussen de 27 en 30 graden.

Aquarium zoetwaterroggen zijn bodembewoners die graag een zandbodem hebben. Echter grind of een kale bodem is ook mogelijk. De ogen staan naar het licht gericht, waardoor ze iets minder felle verlichting nodig hebben. De verwarmingsbuis moet afgeschermd worden, ze kunnen zich daaraan verbranden. Decoratie zoals hout en stenen moeten ronde hoeken hebben, zodat ze zich daar niet aan beschadigen. Het water moet zuurstofrijk zijn. Zoetwaterroggen slopen niet alleen de planten maar lusten ze ook. Je kan ervan uitgaan dat de aquariumplanten worden opgegegeten.

Volwassen roggen eten het liefst garnalen, mosselen, spiering. Jonge roggen worden grootgebracht met regenwormen, rode muggenlarven en tubifex.

De staart van de rog heeft een stekel. De roggenstekel is giftig maar niet levensgevaarlijk voor mensen. De roggenstekel wordt hoofdzakelijk gebruikt om zich te verdedigen. De roggensteek kan een gerafelde wond opleveren die langdurig pijnlijk kan aanvoelen. Het is onduidelijk of dit door het gif komt. Bij een roggensteek moet professionele hulp worden ingeschakeld, om er zeker van te zijn dat er geen gifresten achterblijven.

De kleinste aquariumrog is de Potamotrygon Scobina, deze roggensoort wordt ongeveer 30 centimeter (disksize) zonder zijn staart meegerekend. De scobina is de kleinste rog maar niet de makkelijkste. De makkelijkste rog is de motoro maar die krijgt wel een disksize van 70 cm.

Blauwe algen bestrijden

Blauwalg is geen echte alg maar cyanobacteriën. Blauwe algen zijn gevaarlijk, je krijg ze door vervuiling, teveel belichting of weinig watercirculatie.

Blauwalgen kunnen leven in alkalisch maar ook in zacht water. De alg is herkenbaar aan zijn fel blauwe of groene kleur. Deze blauwgroene slijm algsoort draagt een vieze lucht. Als je een beetje blauwalg tussen je vingers neemt en over wrijft kan het een behoorlijk smerige geur afgeven.

Cyanobacteriën komen vaak in nieuwe startende bakken voor. Het is een slijmerige tapijt wat zich verspreidt door heel het aquarium en overal aan vasthecht, meestal startend van de bodem. Wanneer blauwalgen opduikt dan is het zorg deze te bestrijden. Bij een heftige explosie van blauwe alg kunnen zelfs de tropischevissen aan de gevolgen hiervan overlijden. Er moet iets aan het mileu van de vervuilde bak gedaan worden.

Blauwe algen bestrijden. Om te beginnen moet bealgde delen worden verwijderd tijdens water afhevelen, ververs 50% aquariumwater. Met waterverversen kan ook gelijk de aquariumbodem worden schoongeheveld of doe dit met een bodemstofzuiger. Schakel het CO2-systeem uit en plaats een zuurstofsteentje in werking. Voeg wat nitraat KNO3 toe, bijvoorbeeld EasyLife Nitro. Het nitraatgehalte moet rond de 20ppm zijn. Verduister het aquarium 4 dagen met behulp van vuilniszak, plak de randen daarbij goed af.

Na de 4de dag kan alles weer naar oude staat worden teruggebracht. De vuilniszak kan eraf. Het beluchtingssteentje eruit en het CO2-systeem weer in werking gezet worden. Voeg opnieuw nitraat KNO3 rond de 20ppm toe. Maak daarna het filter schoon en zorg voor voldoende watercirculatie door heel de bak heen. Beplant meer snelgroeiende waterplanten, zoals waterpest en vallisneria. Voer de siervissen matig. Ververs iedere week 10% van het aquariumwater. Houdt de nitraatgehalte goed in de gaten.

Aquariumvissen en weerstand antibiotica

Aquariumvissen ontwikkelen steeds meer weerstand tegen antibiotica.

Doordat aquariumvissen immuun worden voor antibiotica, gaan aquariaan eigennaren ook steeds meer blootgesteld worden aan ziektes. Ze schatten in dat het gevaar voor mensen nog wel meevalt.

De onderzoekers van Oregon State University in Verenigde Staten testen de opbouwende ontwikkeling tegen antibiotica op 32 verschillende aquarium vissoorten. De aquariumvissen die waren binnengekomen bij een impoteur vanuit Colombia, Florida en Singapore werden voor dit onderzoek gebruikt. Bij het onderzoek op antibiotica weerstand zaten ook vrij populaire aquarium vissoorten, die de meeste aquarianen wel kennen, zoals de Paracheirodon innesi (Neon Tetra), Colisa lalia (Dwerggoerami) en de Mikrogeophagus ramirezi (Antennebaarsje).

Antibiotica word veel gebruikt bij kweek, het opfokken, transport, quarantaine bij ex- en importeurs en bij winkeliers van siervissen. De siervissenteelt heeft wereldwijd naar schatting 15 miljard dollar omzet per jaar zichzelf voor waarschijnlijk een groot probleem bezorgd, door jarenlang veel te gemakkelijk om te gaan met antibiotica.

Ons advies: Draag handschoenen en was je handen altijd goed met zeep nadat je in aanraking bent gekomen van viswater.

Schuttervissen schieten water

Schuttervissen leven in mangrovemoerassen, landen zoals Filipijnen en India.

De schuttervis (Toxotes Jacultrix) heeft een bijzondere eigenschap, hij schiet zijn prooi dood met waterstraal. Hij jaagt op insecten die buiten het water leven, op overhangende takken en bladeren. De schuttervis is een levend waterpistool! Een scherpschutter die het water gebruikt om op grote afstand gecamoufleerd zijn prooi met één precisie schot neer te halen! De vis heeft een gleuf bovenin zijn bek. De schuttervis duwt zijn tong tegen de gleuf zodat er een buis ontstaat. Door zijn kieuwen krachtig dicht te klappen perst hij gericht het water door de buis.

Een schuttervis kan zo zijn prooi boven het water beschieten van maarliefst een afstand van twee meter! Hij gebruikt daarbij de dynamische eigenschappen van water. Hij laat de straal bovenwater veranderen in één grote waterdruppel die van snelheid toeneemt. Onderzoekers hebben dit op vertraagde filmbeelden ontdekt. Door de verandering van straal naar druppel kan de snelheid 6 keer toenemen. De grote waterdruppel heeft dan zoveel energie dat hij daarmee met precisie zijn prooi op grote afstand hard kan raken. De prooi verliest zijn evenwicht en valt in het water waar de hongerige jager ligt te wachten. De schuttervis jaagt daarmee op vliegen, spinnen en kleine insecten.

Schuttervissen zien heel scherp. Ze kunnen hun ogen in alle richtingen bewegen, behalve naar beneden. Net als echte scherpschutters bepalen schuttervissen voordat ze toeslaan het doelwit tot op de millimeter nauwkeurig. De vis jaagt ook onderwater. In een tropisch zoetwater aquarium zijn het vreedzame vissen, behalve tegenover kleine medebewoners. Het zijn scholenvissen die aan oppervlaktewater leven. Schuttervissen zijn brakwatervissen, het is noodzakelijk om zeezout aan het water toe te voegen. Ongeveer per 10 liter water, 2-3 theelepels zeezout.

Zoetwater vlindervissen

De zoetwater vlindervis met de latijnse naam Pantodon buchholzi werd in 1873 ontdekt door de Duitse onderzoeker Buchholz in oerwoudkreken in Kameroen.

Hij komt voor in tropisch West-Afrika. De vlindervis is geen lieverdje, houdt ze niet met te kleine vissen. Te kleine medebewoners worden als voedsel gezien. Grote vissen dicht aan oppervlaktewater worden niet met rustgelaten.

Het beste kan je ze met robuuste vissen houden die in de middelste en onderste waterlagen leven. Het aquarium moet minstens 80 liter zijn, mits het minimaal 1.20 meter lang is. Stress kan agressie bij ze opwekken. Dichte beplanting, maar vooral drijfplanten zijn belangrijk. Deze vissen houden niet van veel waterstroming. De zoetwatervlindervis kan tamelijk hoog uit het water springen! Door zijn grote borstvinnen lijkt het een vlinder als hij boven het wateroppervlakte uit springt. De afrikaanse vlindervissen kunnen zelfs een klein stukje vliegen. Als hij genoeg snelheid maakt en springt kan hij een stukje zweven. Deze techniek gebruikt ze in de natuur om te kunnen ontsnappen van de vijand.

Vlindervissen eten uitsluitend vlees, ze zijn gespecialiseerde oppervlaktejager. Tijdens hun befaamde sprongen vangen ze insecten die zich aan de wateroppervlak bevinden.

In aquaria noemt men de vlindervis een moeilijk eter, ze eten voornamelijk levend voer. Als vlokvoer vaak wordt gegeven dan zullen ze het uiteindelijk gaan weigeren. Zoetwatervlindervissen eten liever vliegjes, krekeltjes, spinnetjes en mierenpoppen. Ook eten ze graag muggenlarven en pekelkreeftjes, zolang het voer aan wateroppervlakte bevind wordt het zijn prooi. Vooral afwisseling in voer is belangrijk.

Tropische zoetwater vlindervissen zijn geen beginnersvissen. Het verdiend aanbeveling om de Pantodon buchholzi in een aparte hoge bak te houden. Met dekruit kan hij door zijn hoge sprongen ernstige verwondingen overhouden.